прыручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыручу́ прыру́чым
2-я ас. прыру́чыш прыру́чыце
3-я ас. прыру́чыць прыру́чаць
Прошлы час
м. прыручы́ў прыручы́лі
ж. прыручы́ла
н. прыручы́ла
Загадны лад
2-я ас. прыручы́ прыручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)