прыру́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыру́чванне | |
| прыру́чвання | |
| прыру́чванню | |
| прыру́чванне | |
| прыру́чваннем | |
| прыру́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)