прыру́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прыру́чаны | прыру́чаная | прыру́чанае | прыру́чаныя | |
| прыру́чанага | прыру́чанай прыру́чанае |
прыру́чанага | прыру́чаных | |
| прыру́чанаму | прыру́чанай | прыру́чанаму | прыру́чаным | |
| прыру́чаны ( прыру́чанага ( |
прыру́чаную | прыру́чанае | прыру́чаныя ( прыру́чаных ( |
|
| прыру́чаным | прыру́чанай прыру́чанаю |
прыру́чаным | прыру́чанымі | |
| прыру́чаным | прыру́чанай | прыру́чаным | прыру́чаных | |
Кароткая форма: прыру́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)