прыру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыру́чаны прыру́чаная прыру́чанае прыру́чаныя
Р. прыру́чанага прыру́чанай
прыру́чанае		 прыру́чанага прыру́чаных
Д. прыру́чанаму прыру́чанай прыру́чанаму прыру́чаным
В. прыру́чаны (неадуш.)
прыру́чанага (адуш.)		 прыру́чаную прыру́чанае прыру́чаныя (неадуш.)
прыру́чаных (адуш.)
Т. прыру́чаным прыру́чанай
прыру́чанаю		 прыру́чаным прыру́чанымі
М. прыру́чаным прыру́чанай прыру́чаным прыру́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)