прырулі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прырулю́ прырулі́м
2-я ас. прырулі́ш прыруліце́
3-я ас. прырулі́ць прыруля́ць
Прошлы час
м. прырулі́ў прырулі́лі
ж. прырулі́ла
н. прырулі́ла
Загадны лад
2-я ас. прырулі́ прырулі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прырулі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)