прырубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прырублю́ прыру́бім
2-я ас. прыру́біш прыру́біце
3-я ас. прыру́біць прыру́бяць
Прошлы час
м. прырубі́ў прырубі́лі
ж. прырубі́ла
н. прырубі́ла
Загадны лад
2-я ас. прырубі́ прырубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прырубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)