прыру́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыру́бліванне | |
| прыру́блівання | |
| прыру́бліванню | |
| прыру́бліванне | |
| прыру́бліваннем | |
| прыру́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)