прырва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прырву́ прырвё́м
2-я ас. прырве́ш прырвяце́
3-я ас. прырве́ прырву́ць
Прошлы час
м. прырва́ў прырва́лі
ж. прырва́ла
н. прырва́ла
Загадны лад
2-я ас. прырві́ прырві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прырва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)