прыра́мка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыра́мка | прыра́мкі | |
| прыра́мкі | прыра́мак | |
| прыра́мцы | прыра́мкам | |
| прыра́мку | прыра́мкі | |
| прыра́мкай прыра́мкаю |
прыра́мкамі | |
| прыра́мцы | прыра́мках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)