прыпу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпу́джу прыпу́дзім
2-я ас. прыпу́дзіш прыпу́дзіце
3-я ас. прыпу́дзіць прыпу́дзяць
Прошлы час
м. прыпу́дзіў прыпу́дзілі
ж. прыпу́дзіла
н. прыпу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. прыпу́дзь прыпу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)