прыпрага́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпрага́ю прыпрага́ем
2-я ас. прыпрага́еш прыпрага́еце
3-я ас. прыпрага́е прыпрага́юць
Прошлы час
м. прыпрага́ў прыпрага́лі
ж. прыпрага́ла
н. прыпрага́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпрага́й прыпрага́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпрага́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)