прыпо́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыпо́лле | прыпо́ллі | |
| прыпо́лля | прыпо́лляў | |
| прыпо́ллю | прыпо́ллям | |
| прыпо́лле | прыпо́ллі | |
| прыпо́ллем | прыпо́ллямі | |
| прыпо́ллі | прыпо́ллях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)