прыпе́рчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпе́рчу прыпе́рчым
2-я ас. прыпе́рчыш прыпе́рчыце
3-я ас. прыпе́рчыць прыпе́рчаць
Прошлы час
м. прыпе́рчыў прыпе́рчылі
ж. прыпе́рчыла
н. прыпе́рчыла
Загадны лад
2-я ас. прыпе́рчы прыпе́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпе́рчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)