прыпаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпаўзу́ прыпаўзё́м
2-я ас. прыпаўзе́ш прыпаўзяце́
3-я ас. прыпаўзе́ прыпаўзу́ць
Прошлы час
м. прыпо́ўз прыпаўзлі́
ж. прыпаўзла́
н. прыпаўзло́
Загадны лад
2-я ас. прыпаўзі́ прыпаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)