прыпахле́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыпахле́бнік | прыпахле́бнікі | |
| прыпахле́бніка | прыпахле́бнікаў | |
| прыпахле́бніку | прыпахле́бнікам | |
| прыпахле́бніка | прыпахле́бнікаў | |
| прыпахле́бнікам | прыпахле́бнікамі | |
| прыпахле́бніку | прыпахле́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)