прыпасяўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпасяўны́ прыпасяўна́я прыпасяўно́е прыпасяўны́я
Р. прыпасяўно́га прыпасяўно́й
прыпасяўно́е		 прыпасяўно́га прыпасяўны́х
Д. прыпасяўно́му прыпасяўно́й прыпасяўно́му прыпасяўны́м
В. прыпасяўны́ (неадуш.)
прыпасяўно́га (адуш.)		 прыпасяўну́ю прыпасяўно́е прыпасяўны́я (неадуш.)
прыпасяўны́х (адуш.)
Т. прыпасяўны́м прыпасяўно́й
прыпасяўно́ю		 прыпасяўны́м прыпасяўны́мі
М. прыпасяўны́м прыпасяўно́й прыпасяўны́м прыпасяўны́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)