прыпа́свіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпасу́ прыпа́свім
2-я ас. прыпа́свіш прыпа́свіце
3-я ас. прыпа́свіць прыпа́свяць
Прошлы час
м. прыпа́свіў прыпа́свілі
ж. прыпа́свіла
н. прыпа́свіла
Загадны лад
2-я ас. прыпасі́ прыпасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпа́свіўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)