прынакры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прынакры́ты | прынакры́тая | прынакры́тае | прынакры́тыя | |
| прынакры́тага | прынакры́тай прынакры́тае |
прынакры́тага | прынакры́тых | |
| прынакры́таму | прынакры́тай | прынакры́таму | прынакры́тым | |
| прынакры́ты ( прынакры́тага ( |
прынакры́тую | прынакры́тае | прынакры́тыя ( прынакры́тых ( |
|
| прынакры́тым | прынакры́тай прынакры́таю |
прынакры́тым | прынакры́тымі | |
| прынакры́тым | прынакры́тай | прынакры́тым | прынакры́тых | |
Кароткая форма: прынакры́та.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)