прымячо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымячо́ны прымячо́ная прымячо́нае прымячо́ныя
Р. прымячо́нага прымячо́най
прымячо́нае		 прымячо́нага прымячо́ных
Д. прымячо́наму прымячо́най прымячо́наму прымячо́ным
В. прымячо́ны (неадуш.)
прымячо́нага (адуш.)		 прымячо́ную прымячо́нае прымячо́ныя (неадуш.)
прымячо́ных (адуш.)
Т. прымячо́ным прымячо́най
прымячо́наю		 прымячо́ным прымячо́нымі
М. прымячо́ным прымячо́най прымячо́ным прымячо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)