прымяча́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымяча́ны прымяча́ная прымяча́нае прымяча́ныя
Р. прымяча́нага прымяча́най
прымяча́нае		 прымяча́нага прымяча́ных
Д. прымяча́наму прымяча́най прымяча́наму прымяча́ным
В. прымяча́ны (неадуш.)
прымяча́нага (адуш.)		 прымяча́ную прымяча́нае прымяча́ныя (неадуш.)
прымяча́ных (адуш.)
Т. прымяча́ным прымяча́най
прымяча́наю		 прымяча́ным прымяча́нымі
М. прымяча́ным прымяча́най прымяча́ным прымяча́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)