прымча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымчу́ прымчы́м
2-я ас. прымчы́ш прымчыце́
3-я ас. прымчы́ць прымча́ць
Прошлы час
м. прымча́ў прымча́лі
ж. прымча́ла
н. прымча́ла
Загадны лад
2-я ас. прымчы́ прымчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прымча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)