прыму́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прыму́чаны | прыму́чаная | прыму́чанае | прыму́чаныя | |
| прыму́чанага | прыму́чанай прыму́чанае |
прыму́чанага | прыму́чаных | |
| прыму́чанаму | прыму́чанай | прыму́чанаму | прыму́чаным | |
| прыму́чаны ( прыму́чанага ( |
прыму́чаную | прыму́чанае | прыму́чаныя ( прыму́чаных ( |
|
| прыму́чаным | прыму́чанай прыму́чанаю |
прыму́чаным | прыму́чанымі | |
| прыму́чаным | прыму́чанай | прыму́чаным | прыму́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)