прымо́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымо́латы прымо́латая прымо́латае прымо́латыя
Р. прымо́латага прымо́латай
прымо́латае		 прымо́латага прымо́латых
Д. прымо́латаму прымо́латай прымо́латаму прымо́латым
В. прымо́латы (неадуш.)
прымо́латага (адуш.)		 прымо́латую прымо́латае прымо́латыя (неадуш.)
прымо́латых (адуш.)
Т. прымо́латым прымо́латай
прымо́латаю		 прымо́латым прымо́латымі
М. прымо́латым прымо́латай прымо́латым прымо́латых

Кароткая форма: прымо́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)