прымергава́ць
‘прыстасаваць што-небудзь да чаго-небудзь; прыйсці ў час’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прымяргу́ю | прымяргу́ем | |
| прымяргу́еш | прымяргу́еце | |
| прымяргу́е | прымяргу́юць | |
| Прошлы час | ||
| прымергава́ў | прымергава́лі | |
| прымергава́ла | ||
| прымергава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прымяргу́й | прымяргу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прымергава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)