прымачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымачу́ прымо́чым
2-я ас. прымо́чыш прымо́чыце
3-я ас. прымо́чыць прымо́чаць
Прошлы час
м. прымачы́ў прымачы́лі
ж. прымачы́ла
н. прымачы́ла
Загадны лад
2-я ас. прымачы́ прымачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прымачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)