прымата́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымата́ны прымата́ная прымата́нае прымата́ныя
Р. прымата́нага прымата́най
прымата́нае		 прымата́нага прымата́ных
Д. прымата́наму прымата́най прымата́наму прымата́ным
В. прымата́ны (неадуш.)
прымата́нага (адуш.)		 прымата́ную прымата́нае прымата́ныя (неадуш.)
прымата́ных (адуш.)
Т. прымата́ным прымата́най
прымата́наю		 прымата́ным прымата́нымі
М. прымата́ным прымата́най прымата́ным прымата́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)