прылічы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прылічу́ прылі́чым
2-я ас. прылі́чыш прылі́чыце
3-я ас. прылі́чыць прылі́чаць
Прошлы час
м. прылічы́ў прылічы́лі
ж. прылічы́ла
н. прылічы́ла
Загадны лад
2-я ас. прылічы́ прылічы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прылічы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)