прылі́па
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прылі́па | прылі́пы | |
| прылі́пы | прылі́п | |
| прылі́пе | прылі́пам | |
| прылі́пу | прылі́п | |
| прылі́пай прылі́паю |
прылі́памі | |
| прылі́пе | прылі́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)