прылучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прылучу́ прылу́чым
2-я ас. прылу́чыш прылу́чыце
3-я ас. прылу́чыць прылу́чаць
Прошлы час
м. прылучы́ў прылучы́лі
ж. прылучы́ла
н. прылучы́ла
Загадны лад
2-я ас. прылучы́ прылучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прылучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)