прыло́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыло́нне | прыло́нні | |
| прыло́ння | прыло́нняў | |
| прыло́нню | прыло́нням | |
| прыло́нне | прыло́нні | |
| прыло́ннем | прыло́ннямі | |
| прыло́нні | прыло́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)