прыледавіко́вы
прыметнік, адносны
| прыледавіко́вы | прыледавіко́вая | прыледавіко́вае | прыледавіко́выя | |
| прыледавіко́вага | прыледавіко́вай прыледавіко́вае |
прыледавіко́вага | прыледавіко́вых | |
| прыледавіко́ваму | прыледавіко́вай | прыледавіко́ваму | прыледавіко́вым | |
| прыледавіко́вы ( прыледавіко́вага ( |
прыледавіко́вую | прыледавіко́вае | прыледавіко́выя ( прыледавіко́вых ( |
|
| прыледавіко́вым | прыледавіко́вай прыледавіко́ваю |
прыледавіко́вым | прыледавіко́вымі | |
| прыледавіко́вым | прыледавіко́вай | прыледавіко́вым | прыледавіко́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)