прыла́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыла́тка | прыла́ткі | |
| прыла́ткі | прыла́так | |
| прыла́тцы | прыла́ткам | |
| прыла́тку | прыла́ткі | |
| прыла́ткай прыла́ткаю |
прыла́ткамі | |
| прыла́тцы | прыла́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)