прыкі́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкі́нуты прыкі́нутая прыкі́нутае прыкі́нутыя
Р. прыкі́нутага прыкі́нутай
прыкі́нутае		 прыкі́нутага прыкі́нутых
Д. прыкі́нутаму прыкі́нутай прыкі́нутаму прыкі́нутым
В. прыкі́нуты (неадуш.)
прыкі́нутага (адуш.)		 прыкі́нутую прыкі́нутае прыкі́нутыя (неадуш.)
прыкі́нутых (адуш.)
Т. прыкі́нутым прыкі́нутай
прыкі́нутаю		 прыкі́нутым прыкі́нутымі
М. прыкі́нутым прыкі́нутай прыкі́нутым прыкі́нутых

Кароткая форма: прыкі́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)