прыку́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыку́чу | прыку́чым | |
| прыку́чыш | прыку́чыце | |
| прыку́чыць | прыку́чаць | |
| Прошлы час | ||
| прыку́чыў | прыку́чылі | |
| прыку́чыла | ||
| прыку́чыла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыку́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)