прыкуча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкуча́ю прыкуча́ем
2-я ас. прыкуча́еш прыкуча́еце
3-я ас. прыкуча́е прыкуча́юць
Прошлы час
м. прыкуча́ў прыкуча́лі
ж. прыкуча́ла
н. прыкуча́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкуча́й прыкуча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкуча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)