прыку́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыку́ты прыку́тая прыку́тае прыку́тыя
Р. прыку́тага прыку́тай
прыку́тае		 прыку́тага прыку́тых
Д. прыку́таму прыку́тай прыку́таму прыку́тым
В. прыку́ты (неадуш.)
прыку́тага (адуш.)		 прыку́тую прыку́тае прыку́тыя (неадуш.)
прыку́тых (адуш.)
Т. прыку́тым прыку́тай
прыку́таю		 прыку́тым прыку́тымі
М. прыку́тым прыку́тай прыку́тым прыку́тых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)