прыко́нчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыко́нчу | прыко́нчым | |
| прыко́нчыш | прыко́нчыце | |
| прыко́нчыць | прыко́нчаць | |
| Прошлы час | ||
| прыко́нчыў | прыко́нчылі | |
| прыко́нчыла | ||
| прыко́нчыла | ||
| Загадны лад | ||
| прыко́нчы | прыко́нчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыко́нчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)