прыко́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыко́нчыцца прыко́нчацца
Прошлы час
м. прыко́нчыўся прыко́нчыліся
ж. прыко́нчылася
н. прыко́нчылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)