прыко́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыко́нчваю прыко́нчваем
2-я ас. прыко́нчваеш прыко́нчваеце
3-я ас. прыко́нчвае прыко́нчваюць
Прошлы час
м. прыко́нчваў прыко́нчвалі
ж. прыко́нчвала
н. прыко́нчвала
Загадны лад
2-я ас. прыко́нчвай прыко́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыко́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)