прыко́лачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыко́лачка | прыко́лачкі | |
| прыко́лачкі | прыко́лачак | |
| прыко́лачцы | прыко́лачкам | |
| прыко́лачку | прыко́лачкі | |
| прыко́лачкай прыко́лачкаю |
прыко́лачкамі | |
| прыко́лачцы | прыко́лачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)