прыкме́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкме́тны прыкме́тная прыкме́тнае прыкме́тныя
Р. прыкме́тнага прыкме́тнай
прыкме́тнае		 прыкме́тнага прыкме́тных
Д. прыкме́тнаму прыкме́тнай прыкме́тнаму прыкме́тным
В. прыкме́тны (неадуш.)
прыкме́тнага (адуш.)		 прыкме́тную прыкме́тнае прыкме́тныя (неадуш.)
прыкме́тных (адуш.)
Т. прыкме́тным прыкме́тнай
прыкме́тнаю		 прыкме́тным прыкме́тнымі
М. прыкме́тным прыкме́тнай прыкме́тным прыкме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)