прыкме́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыкме́та прыкме́ты
Р. прыкме́ты прыкме́т
Д. прыкме́це прыкме́там
В. прыкме́ту прыкме́ты
Т. прыкме́тай
прыкме́таю		 прыкме́тамі
М. прыкме́це прыкме́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)