прыканды́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыканды́чу прыканды́чым
2-я ас. прыканды́чыш прыканды́чыце
3-я ас. прыканды́чыць прыканды́чаць
Прошлы час
м. прыканды́чыў прыканды́чылі
ж. прыканды́чыла
н. прыканды́чыла
Загадны лад
2-я ас. прыканды́ч прыканды́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыканды́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)