прыказа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкажу́ прыка́жам
2-я ас. прыка́жаш прыка́жаце
3-я ас. прыка́жа прыка́жуць
Прошлы час
м. прыказа́ў прыказа́лі
ж. прыказа́ла
н. прыказа́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкажы́ прыкажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыказа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)