прыказа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыказа́нне | прыказа́нні | |
| прыказа́ння | прыказа́нняў | |
| прыказа́нню | прыказа́нням | |
| прыказа́нне | прыказа́нні | |
| прыказа́ннем | прыказа́ннямі | |
| прыказа́нні | прыказа́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)