прызе́міць

‘апусціць каго-небудзь, што-небудзь на зямлю’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызе́млю прызе́мім
2-я ас. прызе́міш прызе́міце
3-я ас. прызе́міць прызе́мяць
Прошлы час
м. прызе́міў прызе́мілі
ж. прызе́міла
н. прызе́міла
Загадны лад
2-я ас. прызе́м прызе́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час прызе́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)