прызабы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызабы́ты прызабы́тая прызабы́тае прызабы́тыя
Р. прызабы́тага прызабы́тай
прызабы́тае		 прызабы́тага прызабы́тых
Д. прызабы́таму прызабы́тай прызабы́таму прызабы́тым
В. прызабы́ты (неадуш.)
прызабы́тага (адуш.)		 прызабы́тую прызабы́тае прызабы́тыя (неадуш.)
прызабы́тых (адуш.)
Т. прызабы́тым прызабы́тай
прызабы́таю		 прызабы́тым прызабы́тымі
М. прызабы́тым прызабы́тай прызабы́тым прызабы́тых

Кароткая форма: прызабы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)