прыду́мка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыду́мка | прыду́мкі | |
| прыду́мкі | прыду́мак | |
| прыду́мцы | прыду́мкам | |
| прыду́мку | прыду́мкі | |
| прыду́мкай прыду́мкаю |
прыду́мкамі | |
| прыду́мцы | прыду́мках |
Іншыя варыянты: пры́думка.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)