пры́думка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пры́думка | пры́думкі | |
| пры́думкі | пры́думак | |
| пры́думцы | пры́думкам | |
| пры́думку | пры́думкі | |
| пры́думкай пры́думкаю |
пры́думкамі | |
| пры́думцы | пры́думках |
Іншыя варыянты: прыду́мка.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)