прыдабы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прыдабы́ты | прыдабы́тая | прыдабы́тае | прыдабы́тыя | |
| прыдабы́тага | прыдабы́тай прыдабы́тае |
прыдабы́тага | прыдабы́тых | |
| прыдабы́таму | прыдабы́тай | прыдабы́таму | прыдабы́тым | |
| прыдабы́ты ( прыдабы́тага ( |
прыдабы́тую | прыдабы́тае | прыдабы́тыя ( прыдабы́тых ( |
|
| прыдабы́тым | прыдабы́тай прыдабы́таю |
прыдабы́тым | прыдабы́тымі | |
| прыдабы́тым | прыдабы́тай | прыдабы́тым | прыдабы́тых | |
Кароткая форма: прыдабы́та.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)